मी दुःख मागेन तेव्हा..

बाबांचं लिखाण : ३ 

पार्श्वभूमी : असाध्य विकाराने ग्रासलेल्या एका गरीब तरुणाच्या प्रेमात एक सुंदर तरुणी पडते. कोणताही मोह, अभिलाषा मनात न बाळगता.  'आपलं आयुष्य काही फार नाही' याची त्या तरुणाला जाणीव असते. ती आपल्यावर जे जीवापाड प्रेम करतेय, ते चूक कि बरोबर हे त्याला उमजत नाही ,उमगत नाही…
'त्या'च्या नजरेतून त्याचा  आजार , आयुष्य आणि 'ती' !! 

---------------------------------------------------------------------------------------------------------

मी दुःख मागेन तेव्हा..

तू आनंदाचा जल्लोष उडवत चालली असशील..

मी गंध मागेन तेव्हा..

तू उमलू पाहणा-या कळया घेउन उभी असशील...

प्रकाशाच्या फ़ुटत्या गोळ्याचा रोख दाखव म्हणतो तेव्हा तू..

अंधाराचं वस्त्र लपेटून गच्च उभी असशील..

दीप्तीचा मार्ग तर्जनी दाखवत असेल तेव्हा..

तुझी मध्यमा काळाच्या कराल दाढा दाखवत असेल..

मी एकटाच चाललो असेन अंधारात..

नको म्हणत कुणाची संगत साथ..

तेव्हा तू माझ्या मागून माझंच एकलेपण कवटाळत येत असशील..

मी दुःख मागेन तेव्हा 'तू' ..

दुःखाचा रिकामा कलश सांभाळत उभी असशील..

मी गंध मागेन तेव्हा 'तू'..

उमलून सुकलेली फ़ुलं घेउन उभी असशील..

मी दुःख मागेन तेव्हा... 

--दीपक परब